စစ္ႏွင့့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ကမာၻေက်ာ္ ေတာ္လွန္ေရးစာအုပ္ဆုိေပမဲ့ ကြ်န္မအတြက္ေတာ့ သိပ္အရသာ မေတြ႔လွပါဘူး၊ ရွရွား နန္းတြင္းေရး ကပဲ ရွဳပ္ေထြးေလသလား၊ ကြ်န္မကပဲ ေဝးေလသလား ဘာမွန္းေတာ့ မသိ၊ သိပ္အၾကဳိက္ၾကီး မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္၊ ဒီစာအုပ္ထက္စာရင္ ”နပုိလီယန္၏ခ်စ္ဦးသူ ေဒစီေရး ”လုိ၊ သခင္သိန္းေဖၿမင့္ ေရးတဲ့
“ အေရွ့ကေနဝန္း ထြက္သည့္ပမာ ” လုိ စာအုပ္မ်ိဳးေတြနဲ႔ ကြ်န္မနဲ႔ ပိုနီးစပ္တာေတာ့ အမွန္ပါ၊ သမုိင္းအၿဖစ္အပ်က္ကုိ အေသအခ်ာေရးတဲ့ စာအုပ္ေတြထဲမွာ ဆုိရင္လည္း ဦးေဖတင္ ေရးတဲ့ “ ပင္လုံသမုိင္္္း” လုိ စာအုပ္မ်ိဳး၊ ေၾကးမုံဦးေသာင္းေရးတဲ့ “ဗုိလ္ေနဝင္း ရႈပ္ခဲ့သမွ်” လုိစာအုပ္မ်ိဳး ခံစားလုိ႔ ရပါတယ္၊ ထူးထူးၿခားၿခား ဒီစာအုပ္က်မွပဲ ကမာၻေက်ာ္ၿပီး အၾကဳိက္မေတြ႔ႏုိင္ၿဖစ္ေနပါေတာ့တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဒီစာအုပ္ထဲမွာ ၾကိဳက္မိတဲ့ စာသားေလးေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဖတ္ၾကည့္ပါဦး
” က်ဳပ္တုိ႔ဟာ ေၿမၾကီးရဲ့ သား၊သမီးေတြၿဖစ္ေပမဲ့ ခ်စ္တတ္လာတာနဲ႔ တၿပဳိင္နက္ ေၿမၾကီးရဲ့ သား၊သမီးေတြ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ေကာင္းကင္ဘုံက နတ္သား၊ နတ္သမီးေတြၿဖစ္လာၾကၿပီ၊ ခ်စ္တတ္လာရင္ အဲဒီလူဟာ ဘုရားသခင္က ဖန္းဆင္းလုိက္လုိ႔ ေပၚလာတဲ့သတၱေလာကၾကီးရဲ့ ပထမဆုံးေန႔လုိဘဲ မြန္ၿမတ္ၿဖဴစင္တယ္။
No comments:
Post a Comment