ေဖေဖာ္ဝါရီ 14

ခ်စ္သူမ်ားရဲ့ေန႔မွာ ကြ်န္မခ်စ္တဲ့သူမ်ားရဲ့အခ်စ္ေတြက ကြ်န္မရဲ့ေန႔ေလးကို ပုိမုိလွပ ၿပည့္စုံေစပါတယ္။ ည 12 နာရီတိတိမွာ အိမ္ဖုန္းၿမည္သံၾကားေပမဲ့ ဘယ္သူမွန္းမသိဘူးဆုိၿပီး ထမကုိင္ၿဖစ္တဲ့ ကြ်န္မ ေနာက္ထပ္ 2 နာရီမွာ တခါ ဖုန္းထပ္လာေတာ့ ဘယ္သူမ်ား အေရးၾကီးလုိ႔လဲ မသိ ဆုိၿပီး ဖုန္းကုိင္ေတာ့ ဒီႏွစ္ရဲ့ ပထမဆုံး ဆုေတာင္းေလးကုိ စၾကားရေတာ့ပါပဲ။ ခ်စ္ရတ့ဲ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ကြ်န္မေနတဲ့ ႏုိင္ငံရဲ့ ည12 ထုိးကတည္းက ကြ်န္မအတြက္ ဆုေတာင္းေပးဖုိ႔ ၾကဳိးစား ေခၚေနတာပါ။ သယ္ရင္းကုိ အရင္ထက္ႏွစ္ဆ ပိုခ်စ္ၿပီး ေက်းဇူးတင္သြားတယ္။

tvေတြၾကည့္ internet ေတြသုံးရတာ ဝသြားေတာ့မွ အိပ္ေတာ့မယ္ဆုိိၿပီး alarm ေပးဖုိ႔ ့hp ေလးကုိ ယူလုိက္တဲ့ မနက္ 5 နာရီအခ်ိန္ေလာက္မွာ ေနာက္ထပ္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရဲ့ သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ဆုေတာင္း msg ေလးတခု ဝင္လာပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္တဲ့အေၾကာင္း ကြ်န္မကၿပန္ပုိ႔၊ သူက မအိပ္ေသးဘူးလားဆုိၿပီး ၿပန္ပုိ႔ နဲ႔ အၿပန္အလွန္ ေတြပုိ႔လုိက္ၾကတာ တေယာက္ 5 ေစာင္လုိက္ဆီ ပုိ႔ၿပီးမွ ေက်နပ္သြားၾကေတာ့တယ္။

အဲဒီအခ်ိ္န္မွာပဲ ကြ်န္မရဲ့ thousandth man ေလးလဲႏုိးလာၿပီး ကြ်န္မအတြက္ ဆုေတာင္းအနမ္းေလး ထပ္ေပးေတာ့ ကြ်န္မအတြက္ အရာရာၿပည့္စုံ လွပသြားၿပီေပါ့။

ဒီႏွစ္အတြက္လည္း အေပ်ာ္ခံစား၊ အရင္ႏွစ္ေတြက ၾကည္ႏူးမႈေတြကုိ ၿပန္ေၿပာင္းတသနဲ႔ စိတ္ေတြက ဟုိေရာက္ ဒီ္ေရာက္ရယ္ေပါ့။ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ဆုိတာ ရည္းစားခ်စ္မွရယ္မဟုတ္၊ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့လူေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ အမွတ္ရတမ္းတတဲ့ေန႔ဆုိၿပီး အမွတ္တရ ကဒ္ေလးေပးခဲ့ဖူးတဲ့ အထက္တန္းေက်ာင္းတုန္းက ခ်စ္လွစြာေသာ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကုိလည္း ဒီေန႔မွာ မွတ္မွတ္ယယပါ။ ကြ်န္မ ဘဝမွာ ပထမဆုံး ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ အဲဒိvalentine card နီနီရဲရဲေလးကုိ ခုထိၿမတ္ၿမတ္ႏုိးႏုိး သိမ္းထားဆဲပါ။

ေနာက္ထပ္အမွတ္ရစရာ တခုက (1999 ခုႏွစ္တုန္းက ထင္ပါရဲ့) ၊ J'donut မွာလည္း ပထမဆုံးအၾကိမ္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ က်င္းပမယ္၊ တၿခားဆုိင္ေတြမွာလည္း က်င္းပမယ္ဆုိေတာ့ တြဲသြားစရာ ခ်စ္သူဆုိတာ က မူးလုိ႔ေတာင္ ရႈစရာမရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကိစၥမရွိ၊ ခ်စ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းေတြရွိတယ္ဆုိၿပီး သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္ တေနကုန္ ေလွ်ာက္လည္ခဲ့ဖူးၾကတာကုိလည္း မေမ့ႏုိင္ေအာင္ပါပဲ။

ရယ္စရာအေကာင္းဆုံး ကိစၥကေတာ့ မႏွစ္ကပါပဲ။ လက္ထပ္ထားတာ တလေတာင္မၿပည့္ေသးတဲ့ ကြ်န္မတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ညဘက္အၿပင္ထြက္လည္ၿပီး dinner သြားစားမယ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အဲဒိိအခ်ိန္မွာ သတိရသြားတာက ဒီႏုိင္ငံမွာ ကြ်န္မရဲ့အရင္းႏွီး၊ အခ်စ္ခင္ရဆုံး အမၾကီးတေယာက္ကုိပါ။ သူက တကုိယ္တည္း သမားဆုိေတာ့ အိမ္မွာ ပ်င္းေနရွာမွာပဲဆုိၿပီး လွမ္းေခၚလုိက္ပါတယ္။ သူကလည္း ေဒါသတၾကီးနဲ႕ကုိ လုိက္ပါမယ္တဲ့။ သူ႔အလုပ္ထဲမွာ လူတုိင္းနီးပါးက သူ႔ကုိ ဒီညဘယ္မွမသြားဖူးလား၊ ေခၚမဲ့သူမရွိဖူးလားဆုိၿပီး စၾကလြန္းလုိ႔ သူစိတ္ဆုိးေနတာ။ ကြ်န္မတုိ႔ကလွမ္းေခၚလုိက္ေတာ့ သူလည္း ခ်က္ခ်င္းပဲလုိက္လာတာ။ ၿပသနာက ဆုိင္ေရာက္ေတာ့မွ တက္တာပါ။ ယိုးဒယားစားၾကမယ္ဆုိၿပီး thai restraunt တခုကုိသြားၾက ပါတယ္။ ခါတုိင္းစားေနၾကဆုိင္က အဲဒိေန႔ကမွ ထူးထူးၿခားၿခား decoration ေတြလည္း ေၿပာင္းထားတယ္။ ဆုိင္ထဲကုိလည္း ဒီအတုိင္းဝင္လုိ႔မရဘူး။ waiter လာေခၚမွ လုိက္ဝင္လုိ႔ရပါတယ္။ သူၿပေပးတဲ့ေနရာမွာပဲ ထုိင္ရပါတယ္။ ဝင္ဖုိ႔အေရးတန္းစီေနလုိက္ၾကတာလည္း လူေတြက ဆုိင္အၿပင္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေရာက္ေနၿပီ။ ကြ်န္မတုိ႔လည္း ဝင္တန္းစီၾကတာေပါ့။ အကုန္လုံးက အတြဲေတြခ်ည္းဘဲ။ ထူးထူးၿခားၿခား ကြ်န္မတုိ႔႔ပဲ သုံးေယာက္။ ကြ်န္မရဲ့ thousandth man ကလည္း ၿပဳံးၿဖီးၿဖီးေပါ့။ ဒီလုိေန႔မ်ိဳးမွာ အကုန္လုံးက အေဖာ္တေယာက္စီပဲ၊ သူက်မွ ဘယ္တေယာက္ ညာတေယာက္ဆုိေတာ့ ..အင္း ဂုဏ္ယူမယ္ဆုိ ယူေလာက္စရာပါ။ (အမၾကီးက ကြ်န္မထက္ အသက္အမ်ားၾကီး ၾကီးေပမဲ့ မထင္ရေလာက္ေအာင္ ႏုပ်ဳိလွပသူပါ။) ေရွ႔က ဝင္သြားတဲ့လူေတြကုိၾကည့္ေတာ့ ဝင္ဝင္ခ်င္း waiter က ႏွင္းဆီပန္းေလးတပြင့္ ေပးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ထုိင္ရမဲ့ စားပြဲေပၚမွာလည္း လက္ေဆာင္ဗူးေလး တင္ထားပါတယ္။ ကြ်န္မတုိ႔အလွည့္လည္း ေရာက္ေရာ waiter လည္း ဘာလုပ္ရမယ္မွန္းမသိ စိတ္ညစ္သြားပုံရပါတယ္။ သူ႔ သူေဌးကုိ အေၿပးအလႊား သြားေခၚတယ္။ အကုန္းလုံး က ကြ်န္မတုိ႔ကုိ ဝုိင္းၾကည့္ၾကေတာ့ ရယ္ခ်င္လုိက္တာအရမ္းပါပဲ။ သူတုိ႔စိတ္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ထူးဆန္းေနမွာ အေသအခ်ာပါ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူေဌးရဲ႔ ရက္စက္တဲ့ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ေအာက္မွာ ကြ်န္မတုိ႔ ႏွင္းဆီပန္းေရာ၊ လက္ေဆာင္ေရာ ဘာမွမရခဲ့ၾကပါဘူး။ ဘယ္လုိပဲၿဖစ္ၿဖစ္ အရသာရွိတဲ့ အစားအေသာက္ေတြရယ္၊ ၾကည္ႏူးခ်မ္းေၿမ႔စရာ ေကာင္းတဲ့ ညေလးတည ရယ္ ပုိင္ဆုိင္ခဲ့ဖူးတာကေတာ့ အေသအခ်ာပါ။