အေၾကြးရွိမွ သူေဌးၿဖစ္မည္

ႏုိင္ငံရပ္ၿခား ေရာက္ေနၾကသူတုိင္းအတြက္ေတာ့ credit card, loan, mortgage ဆုိတာေတြနဲ႔ သိပ္မစိမ္းလွပါဘူး။

credit card ဆုိတာကေတာ့ အေၾကြးဝယ္ယူခြင့္ကဒ္ၿပား။ ထုတ္ေပးတဲ့ ဘဏ္အေပၚမူတည္၍ေသာ္လည္ေကာင္း၊ ကဒ္ေပၚမူတည္၍ေသာ္လည္းေကာင္း ( initial, gold, platinum စသည္ၿဖင့္) ထုတ္ေခ်းတဲ့ ေငြေၾကးပမာဏ နဲ႔ အတုိးႏွဳန္းထားေတြက မတူညီၾကပါဘူး။

loan ဆုိတာကေတာ့ ေရရွည္ေခ်းေငြ လုိ႔ဆုိရမယ္ထင္ပါတယ္။ ေခ်းခ်င္တဲ့ ေငြပမာဏ၊ ၿပန္ဆပ္ခ်င္တဲ့ ႏွစ္ ကာလအေရအတြက္အေပၚမွာမူတည္ၿပီး က်သင္႔တဲ့ အတုိးႏွဳန္းထားကုိ တခါတည္း တြက္ခ်က္ၿပီး တလမွာ ဘယ္ေရြ႔ဘယ္မွ် ၿပန္ဆပ္ရမည္ ဆုိတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္နဲ႔ ေခ်းတဲ့ ပုံစံတမ်ိဳးပါ။ credit card ေတြထက္ အတိုးႏွဳန္းထား သက္သာ ပါတယ္။

mortgage ဆုိတာကေတာ့ အိမ္ဝယ္တဲ့အခါမွာ အိမ္ဖုိးပုိက္ဆံ အၿပည့္မရွိလုိ႔ လုိတဲ့ေငြကုိ ဘဏ္က ထုတ္ေခ်းတဲ့ ေရရွည္ေခ်းေငြ ပုံစံ တမ်ိဳးပါပဲ။ သူရဲ့အတုိးႏႈန္း တြက္ပုံေတြက နည္းနည္းေလးရႈပ္ေထြးပါတယ္။ ေငြေၾကးတန္ဖုိးေတြက အၿမဲတမ္း အတက္အက်ၿဖစ္ေနတတ္လုိ႔ fixed rate ရယ္ flat rate ရယ္ဆုိၿပီး တြက္ခ်က္နည္း ပုံစံႏွစ္မ်ိဳး ရွိပါတယ္္။ ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာေခ်းရတဲ့ ေရရွည္ေခ်းေငြ တမ်ိဳးၿဖစ္တာေၾကာင့္ ေခ်းလုိသူရဲ့ အသက္အရြယ္ နဲ႔ တကုိယ္တည္းသမားလား ဆုိတဲ့ အခ်က္ေတြကလည္း အေရးၾကီးတဲ့ အခ်က္ေတြထဲမွာပါ ပါတယ္။

ဘဏ္ေတြနဲ႔ ေခ်းေငြေတြအေၾကာင္းကုိ အဲဒီလုိ ေယဘုယ် သေဘာေလာက္သာ သိထားတဲ့ ကြ်န္မအတြက္ေတာ့ jeffrey archerရဲ့ kane & abel ဆုိတဲ့စာအုပ္ရယ္၊ arthur hailey ရဲ့ the money changers ဆုိတဲ့စာအုပ္ရယ္ ဖတ္အၿပီးမွာေတာ့ ကြ်န္မပတ္ဝန္းက်င္မွာ ရွိေနတဲ့ ဘဏ္ေတြဟာ ပုိၿပီး စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းလာပါေတာ့တယ္။ တကယ့္ကုိ ကမာၻေက်ာ္စာေရး ဆရာၾကီးေတြ ပီပီ ဘဏ္ေတြအေၾကာင္း အေသးစိတ္ေလ့လာၿပီး ဘဏ္ေတြအလုပ္လုပ္ပုံ အႏုစိတ္ကုိ ခ်ယ္ၿမဳန္းထားပါတယ္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတရပ္အေနႏွင့္ ဘဏ္လုပ္ငန္းက စိတ္ဝင္စား စရာေကာင္းလွပါတယ္။ ဘဏ္လုပ္ငန္းရဲ့ အဓိကလုပ္ငန္းလုိ႔ ဆုိရေလာက္ေအာင္ ဒီအေၾကြးကဒ္ စနစ္ကလည္း ႏွစ္ 40-50အတြင္း ေအာင္ေအာင္ၿမင္ၿမင္ၾကီးကုိ တုိးတက္ ၾကီးထြားလာပါတယ္။ ဘဏ္လုပ္ငန္းရွင္ေတြဟာ လုိအပ္တာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာပိုၿပီး အတုိးႏႈန္းထားေတြယူၾကတယ္။ လူသားေတြ ဒုကၡေရာက္ေအာင္ မြဲေဆးေဖာ္ေပးၾကတယ္။ အေၾကြးစနစ္နဲ႔ စာရိတၻေတြ ဖ်က္ဆီးတယ္။ လက္ငင္းေပးစရာမလုိ၊ တသက္လုံး ကုန္းဆပ္ဖုိ႔သာလုိသည္ စသည္ၿဖင့္ အမ်ိဳးမ်ဳိးေဝဖန္တုိက္ခိုက္မႈေတြၾကားကပဲ ေအာင္ၿမင္မႈသရဖူေတြေဆာင္းလာလုိက္တာ အခုဆုိရင္ credit card ကေလးမွမရွိရင္ မ်က္ႏွာငယ္သလုိလုိ၊ ေခတ္မမွီသလုိ အေၿခအေနမ်ိဳး အထိပါပဲ။

ဒီထက္ပိုဆုိးတာက ေဖေဖာ္ဝါရီ 1 ရက္ေန႔ က The wall street journal မွာပါတဲ့ The suprising borrowing habbits of the rich ဆုိတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးကုိ ဖတ္ၾကည့္လုိက္မွပဲ ခ်မ္းသာတဲ့လူမ်ားလည္းေၾကြးနဲ႔ မကင္းႏုိင္ပါလား လုိ႔သိလုိက္ရပါတယ္။

A closer look at the nation's personal borrowings shows that the rich are piling on debt faster than the middle class -- though for very different reasons.
According to the Federal Reserve Board's Surveys of Consumer Finance, the nation's richest 1% loaded up on $342 billion in new debt between 1998 and 2004, the latest year for which data are available. (The 1% represents households with net worths, including primary residence, of at least $6 million.) Economists say that debt number has probably continued to grow since 2004, because interest rates remain low by historical standards.


In fact, some sociologists and economists say the rise in wealthy people's debt stems in large part from the growing pressure among the elite to keep up with richer peers. The biggest disparities in wealth today are among the rich, with mere millionaires getting shoved aside by decamillionaires, centimillionaires and billionaires.
So the haves are borrowing more to keep up with the have-mores. Those in the 95th percentile to 99th percentile of wealth have almost twice as much debt as the top 1%, as measured against assets. Economists and wealth managers say it's the single-digit millionaires who are becoming the most stretched, as they borrow to match the lifestyle of even-wealthier people.
The result, says Dalton Conley, a sociologist at New York University who studies status, is even more debt. "What we're seeing is the top 1% struggling to keep up with the top 1/10th of 1%," he adds. "And those people trying to keep up with the top 1/100th of 1%. There is a drive by the merely rich to keep up with the obscenely rich."

စကားမစပ္ ေနာက္ထပ္ ရယ္စရာတခုေၿပာရရင္ ဒီႏွစ္ x'mas sale ခ်တဲ့အထဲမွာ ဘဏ္ေတြလည္း ပါပါတယ္။ ဘဏ္ေတြေရွ႔မွာ sale ဆုိတဲ့ စာတန္းၾကီးေတြကိုိ တခမ္းတနား ခ်ိတ္ဆြဲထားတာ ၿမင္ေတာ့ ကြ်န္မလည္း နည္းနည္း ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ၿဖစ္သြားပါတယ္။ ဘဏ္ေတြက ဘယ္လုိမ်ား sale ခ်ေလမလဲ ဆုိၿပီးေတာ့ ေပါ့။ ေနာက္ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ၾကည့္လုိက္ေတာ့မွ loan ယူထားတဲ့သူမ်ား သတ္မွတ္ကာလထက္ ေစာၿပီး အေၾကဆပ္ႏုိင္လွ်င္ အတုိး ဘယ္ေရြ႔ဘယ္မွ် ၿပန္ေပးမည့္အေၾကာင္း၊ credit card သမားမ်ားကေတာ့ ဘယ္ႏွစ္လ အတြင္း အတုိးမယူေၾကာင္း၊ ေလ်ာ့ေပးမည့္အေၾကာင္း စုံလုိ႔ပါပဲ။

ဟုတ္ကဲ့ အေၾကာင္းအရာ အခ်က္အလက္ေတြေၿပာတာမ်ားသြားၿပီး ကြ်န္မရဲ့ ကုိယ္ပုိင္အၿမင္ေလး မပါေသးဘူးၿဖစ္ေနတယ္။ ဒီႏုိင္ငံေတြမွာ ၾကီးလွပါတယ္ဆုိတဲ့ အတုိးႏႈန္းဟာ ကြ်န္မတုိ႔ ႏုိင္ငံနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္ရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ သက္သာေနပါေသးတယ္။loan နဲ႔ေခ်းမယ္ဆုိရင္ pound 5000 ကုိ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္းၿပန္ဆပ္မယ္ဆုိရင္ ပုံမွန္အတုိးႏႈန္း တစ္လကုိ pound 50 ထက္မေက်ာ္ပါဘူး။ 1% ေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ ဒီေတာ့ အလြန္အကြ်ံသေဘာမဟုတ္ဘဲ သုံးတတ္ရင္ေတာ့ ေဆး လုိ႔ ယူဆပါတယ္။ money management ႏုိင္နင္းတဲ့ သူေတြအတြက္ အက်ိဳးရွိတဲ့ သာဓကေတြ အမ်ားၾကီးပါ၊ ပညာရွာလုိသူမ်ားအတြက္ student loan နဲ႔ uni သြားႏုိင္သလုိ စီးပြားေရးသမားေတြအတြက္ လည္း လည္ပတ္ေနတဲ့ စီးပြားေရးမွာ ခ်င့္ခ်ိန္သုံးရင္ အက်ိဳးမ်ားႏုိင္ပါတယ္။ လုိရာခရီးကုိ အခ်ိန္ၿမန္ၿမန္နဲ႔ ေရာက္ႏုိင္တာေပါ့။ mortgage နဲ႔ အိမ္ဝယ္သူမ်ားအေနနဲ႔လည္း အၿမဲတမ္း တက္ေနတဲ့ ဒီႏုိင္ငံရဲ့ အိမ္ေစ်းေတြေၾကာင့္ အရႈံးနဲ႔ ရင္ဆုိင္ရသူ ရွားမွရွားပါ။ အဲဒီလုိမွမဟုတ္ဘဲ သုံးဖုိ႔၊ ၿဖဳန္းဖုိ႔အတြက္ သုံးမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒုကၡရယ္၊ လွလွရယ္၊ ကုိယ္ရယ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးၾကီး ေတြ႔သြားရဖုိ႔အေၾကာင္း ေတာ္ေတာ္ေလးရွိေၾကာင္းပါ။