Nationalism (သုိ႔) အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ

England ရဲ႔ Home Secretary ေဟာင္းတစ္ဦးၿဖစ္တဲ့ David Blunkett က စီစဥ္တင္ဆက္တဲ့ Nationalism ဆုိတဲ့အစီအစဥ္ေလးကုိ ၾကည့္လုိက္ရတယ္။ အဲဒိအစီအစဥ္မွာေတာ့ ဒုတိယကမာၻစစ္ ေနာက္ပုိင္း အဂၤလန္ႏုိင္ငံကုိအမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ ၿပန္လည္တည္ေထာင္ခဲ့လုိ႔ အလ်င္အၿမန္တုိးတက္လာပုံေတြ နဲ႔ အခုေနာက္ပုိင္း အဂၤလန္ႏုိင္ငံသားၿဖစ္ဖုိ႔အေရး ဘယ္လုိစီစစ္ေရြးခ်ယ္မဲ့အေၾကာင္းေတြကုိ Immigration issue ေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ တင္ၿပသြားပါတယ္။

အဲဒိ အစီအစဥ္ေလးကုိ ၾကည့္ၿပီး အေတြးေတြက ေဘးေခ်ာ္သြားတယ္။ သူေၿပာတဲ့အထဲမွာ ဒိၿပင္ Immigration issue ေတြထက္ Natioanalism ဆုိတဲ့ စကားေလးကုိပဲ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားေနမိတယ္။ အမ်ိဳးသားေရး ဝါဒဆုိပါေတာ့။ ကြ်န္မအေနနဲ႔ေတာ့ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒဆုိတာကုိ လူမ်ိဳးၾကီးဝါဒ ဆုိတာထက္ ပုိေထာက္ခံပါတယ္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ငံမွာ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒဆုိတာ ရွိသင့္ရွိထုိက္တဲ့ လုိအပ္ခ်က္တစ္ခုပါ။

အမ်ိဳးသားေရးဝါဒဆုိတာ ကုိယ္လူမ်ိဳး၊ ကုိယ္တိုင္းၿပည္ကုိ ခ်စ္ၿမတ္ႏုိးလုိ႔ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ၿခင္းတစ္မ်ိဳးလုိ႔ ကြ်န္မေတာ့ နားလည္ ခံယူလက္ခံထားပါတယ္။ အဲဒိလုိ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္တဲ့ေနရာမွာ နည္းမွန္၊ လမ္းမွန္ၿဖစ္ဖုိ႔ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းေတြ အေနနဲ႔ ေသခ်ာစဥ္းစား ဆုံးၿဖတ္ဖုိ႔ေတာ့ လုိအပ္ပါလိမ့္မယ္။

ကြ်န္မနားလည္သေလာက္ဆုိရင္ ဟစ္တလာလည္း ဂ်ာမနီကုိခ်စ္တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ခ်စ္နည္း နည္းမက်ဘူးလုိ႔ ကြ်န္မေတာ့ထင္တယ္။ ဂ်ာမနီၿပည္ၾကီးမွာ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြ အရမ္းေကာင္းစားၿပီး ခ်ယ္လွယ္ေနတာကုိ မရႈစိမ့္ႏုိင္လုိ႔ ၊ ဂ်ာမန္လူမ်ိဳးေတြ ေနာက္ေကာက္က်ေနလုိ႔ စတဲ့ ခံၿပင္းေဒါသေတြနဲ႔ ဟစ္တလာ တစ္ေယာက္ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒကုိ ပုံေဖာ္လုိက္တာ ဂ်ဴးသုတ္သင္ေရး တရားၿဖစ္ေနတယ္။
ကြ်န္မ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြေနရာက ဝင္ခံစားၾကည့္လုိက္ေတာ့ ခါးသီးမႈေတြပဲရတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဆုိးထဲက အေကာင္းဆုံးရလာဒ္ကုိ ထုတ္ၿပရရင္ေတာ့ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးထက္ပုိၿပီး ကုိယ္လူမ်ိဳးအေရး၊ အမ်ိဳးသားေရးကုိ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္တဲ့လူမ်ိဳး ကြ်န္မ မေတြ႔ေသးပါဘူး။

ကြ်န္မတုို႔ႏုိင္ငံမွာလည္း ႏုိင္ငံၿခားသား(တရုတ္၊ကုလား) က ၿမန္မာလူမ်ိဳးေတြထက္ ပုိေကာင္းစားေနတယ္ဆုိတဲ့စိတ္ အေၿခခံတဲ့ ၿမန္မာလူမ်ိဳးေတြအတြက္ ၿပည္သူပုိင္သိမ္းေပးတဲ့ ဦးေနဝင္းအေၾကာင္းကုိ မွတ္သားရဖူးေတာ့လည္း နည္းလမ္းမွန္ရဲ႔လား လုိ႔ ကြ်န္မ စဥ္းစားခဲ့ဖူးပါတယ္။

တုိင္းၿပည္ကုိ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ရသူမ်ားၿဖစ္ေလေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႔ အမွားအမွန္၊ အေကာင္းအဆုိးဟာ တုိင္းၿပည္အေပၚ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈအမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။

ကဲ..ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းေတြ ထားလုိက္ပါဦး။ ကြ်န္မတုိ႔ သာမန္ၿပည္သူလူထု ကေန စဥ္းစားၾကည့္ပါဦး။ အမ်ိဳးသားေရး ပ်က္စီးယိုယြင္းေနရတာ သူေၾကာင့္၊ ငါေၾကာင့္လုိ႔ အၿပစ္ေတြတင္ေနၾကမဲ့အစား တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီကေန စၿပီး ထိန္းသိမ္းလုိ႔ မရဘူးလား။

ကြ်န္မ ၿမင္သမွ်၊ ၾကားသမွ် ေၿပာရရင္ေတာ့ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးကလည္း သူတုိ႔လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း အေတာ္ေလးကုိ ပုိပိုသာသာ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါတယ္။ အာဖရိကတုိက္သား လူမည္းအမ်ားစုဟာလည္း ႏုိင္ငံခ်င္းမတူတာေတာင္မွ တစ္ေယာက္ထိ ဓားၾကည့္ဆုိတဲ့ အထဲက မ်ားပါတယ္။

ကြ်န္မတုိ႔ ၿမန္မာခ်င္း ႏုိင္ငံၿခားမွာ ေတြ႔ရင္လား..ေၿပာလက္စ ၿမန္မာစကားေတာင္ရပ္ၿပီး ဟုိမွာၿမန္မာေတြ ဘယ္ကအရႈပ္ထုပ္ေတြလည္းမသိဘူး ဆုိၿပီး အသာေလး ေကြ႔ေရွာင္သြားပါတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အဲဒိေလာက္ခ်စ္ၾကပါတယ္။ ကုိယ္အလုပ္ထဲ ၿမန္မာတစ္ေယာက္ေခၚသြင္းမယ့္အစား က်ားၿမီးေၿပးဆြဲခ်င္သူေတြ တပုံတပင္ပါ။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ကုိခ်ည္း အၿပစ္ေၿပာလုိ႔ေတာ့လည္း မရပါဘူး။ ဘာမဟုတ္တဲ့ စိတ္အခန္႔မသင့္မႈေလးေတြ၊ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ အဆင္မေၿပမႈေလးေတြ အတြက္နဲ႔ အစုိးရဌာနေတြကုိ ဟုိတုိင္၊ ဒီတုိင္ ေခ်ာက္တြန္း စတဲ့ သာဓကေတြက ရိွဖူးေလေတာ့ သူတုိ႔အဆုိး မဆုိသာပါ။အဲဒိလုိေတြ ဘာေၾကာင့္ၿဖစ္ရတာလဲ ဆုိၿပီး ကြ်န္မထက္နားလည္တတ္ကြ်မ္းတဲ့သူေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးေမးၿမန္းၾကည့္ဖူးပါတယ္။ သူတုိ႔အဆုိအရဆုိရင္ စိတ္ဓာတ္ေတြကုိ ႏွစ္ရွည္လမ်ား စနစ္တက် ဖ်က္ဆီးၿခင္းခံထားရလုိ႔ပါတဲ့။

အဲဒိလုိဖ်က္ဆီးခံထားရတဲ့ စိတ္ဓာတ္ဆုိရင္ေတာင္ တစ္စခ်င္း ၿပန္လည္တည္ေဆာက္လုိ႔ မရႏုိင္ဘူးလား..
လူၾကီးပုိင္းေတြကုိ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမဲ့အစား ကြ်န္မတုိ႔ လူငယ္ပုိင္းေတြက စလုိက္ၾကရင္ အဆင္မေၿပ ပုိမေၿပႏုိင္ဘူးလား..
ကြ်န္မတုိ႔ ႏုိင္ငံၾကီးမွာ လြဲေခ်ာ္မႈေတြအမ်ားၾကီးဆုိတာ လူတုိင္းအသိပါ။ အဲဒိလြဲေခ်ာ္မႈေတြကုိပဲ ထပ္တလဲလဲဆုိယုံနဲ႔ အမွန္မၿဖစ္ႏုိင္ပါဘူး
တစ္ေယာက္တစ္လက္ ပုံေဖာ္မွသာ
တစ္ေယာက္တစ္လွမ္း မွန္မွန္လွမ္းမွသာ
တစ္ေယာက္တစ္ႏုိင္ တာဝန္ထမ္းမွသာ..
ကြ်န္မတုိ႔အားလုံး ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တတဲ့ေန႔ ေရာက္ရမယ္လု႔ိ ယံုၾကည္လွ်က္...