စိတၱရေလခါ
ကမာၻေလာကမွာ မေကာင္းမုွ ဆုိတာ ဘာမွမဟုတ္ဘူး။ မေကာင္းမွုဆုိတာ လူ႔အၿမင္တဦးနဲ႔တဦး မတူၿခင္းရဲ႔ အၿခားအမည္နာမေဝါဟာရ စကားလုးံမွ်သာ ၿဖစ္တယ္။ လူတုိင္းလူတုိင္းဟာ စိတ္ထားတမ်ဴိးစီ တမ်ဳိးစီနဲ႔ ေမြးဖြားေပၚေပါက္လာၾကတယ္။ လူတုိင္းလူတုိင္းဟာ ဒီကမာၻေလာကဇာတ္ခုံေပၚမွာ ကုိယ္အခန္း ကုိယ္အကြက္ကုိ ကၿပအသုးံေတာ္ခံဖုိ႔ေရာက္လာၾကတယ္။ မိမိရဲ႔စိတ္ဓာတ္က လွု႔ံေဆာ္တဲ႔အတြက္ သူတုိ႔ဟာ မိမိတုိ႔ရဲ႔အခန္းကုိ ထပ္ခါ ထပ္ခါ ကၿပအသုံးေတာ္ခံၾကတယ္။ လူဘဝဆုိတာ အဲဒါပဲ။ လူလုပ္တဲ႔အရာဟူသမွ်ဟာ သူစိတ္သေဘာ အရသာၿဖစ္တယ္။ သူစိတ္သေဘာဟာလဲ ပတ္ဝန္းက်င္သဘာဝ အတုိင္းပဲ။ လူဟာမိမိရဲ႔အရွင္သခင္ မဟုတ္ဘူး။ပတ္ဝန္းက်င္ အေၿခအေနရဲ႔ ေက်းကြ်န္ၿဖစ္တယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္ အေၿခအေနရဲ႔ လက္ေအာက္ခံၿဖစ္တယ္။လူဟာၿပဳလုပ္သူမဟုတ္ဘူး။ ၿပဳလုပ္ရာ ၿပဳလုပ္ေၾကာင္း ကိရိယာတန္ဆာပလာမွ်သာ ၿဖစ္တယ္။ ကဲ အဲဒီေတာ့ ေကာင္းမွု မေကာင္းမွုဆုိတာ ဘယ္မွာလာၿပီး ရွိႏုိင္ဦးေတာ့မွာလဲ။
လူမွာ ငါစြဲဟာ အဓိကၿဖစ္တယ္။ လူတုိင္းလူတုိင္း ခ်မ္းသာသုခကုိ လုိလားၾကတယ္။ ခ်မ္းသာသုခ ထင္ၿမင္ ယူဆခ်က္ကေတာ့ တဦးနဲ႔တဦး မတူၾကဘူး။ တခ်ိဳ႔က ခ်မ္းသာသုခကုိ ဥစၥာဓန မွာေတြ႔ၾကတယ္။ တခ်ဳိ႔က ခ်မ္းသာသုခကုိ ေသရည္ေသရက္မွာေတြ႔ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႔က ခ်မ္းသာသုခကုိ ကာမဂုဏ္လုိက္စားေပ်ာ္ၿမဴးၿခင္းမွာ ေတြ႔ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႔က ခ်မ္းသာသုခကုိ စြန္႔လႊတ္ၿခင္းမွာ ေတြ႕ၾကတယ္။ ကမာၻေလာကမွာ ဒုကၡေတြ႔မယ္ဆုိရင္ ဘယ္လုိအရာကုိမွ ကုိယ္စိတ္သေဘာနဲ႔ ၿပဳလုပ္တဲ႔ ပုဂၢဳိလ္ရယ္လုိ႔ မရွိဘူး။ အဲဒါလူ႔စိတ္သေဘာပဲ။ လူရဲ႔အၿမင္ တဦးနဲ႔တဦး မတူညီၿခင္းဘဲ။
လူမွာ ငါစြဲဟာ အဓိကၿဖစ္တယ္။ လူတုိင္းလူတုိင္း ခ်မ္းသာသုခကုိ လုိလားၾကတယ္။ ခ်မ္းသာသုခ ထင္ၿမင္ ယူဆခ်က္ကေတာ့ တဦးနဲ႔တဦး မတူၾကဘူး။ တခ်ိဳ႔က ခ်မ္းသာသုခကုိ ဥစၥာဓန မွာေတြ႔ၾကတယ္။ တခ်ဳိ႔က ခ်မ္းသာသုခကုိ ေသရည္ေသရက္မွာေတြ႔ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႔က ခ်မ္းသာသုခကုိ ကာမဂုဏ္လုိက္စားေပ်ာ္ၿမဴးၿခင္းမွာ ေတြ႔ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႔က ခ်မ္းသာသုခကုိ စြန္႔လႊတ္ၿခင္းမွာ ေတြ႕ၾကတယ္။ ကမာၻေလာကမွာ ဒုကၡေတြ႔မယ္ဆုိရင္ ဘယ္လုိအရာကုိမွ ကုိယ္စိတ္သေဘာနဲ႔ ၿပဳလုပ္တဲ႔ ပုဂၢဳိလ္ရယ္လုိ႔ မရွိဘူး။ အဲဒါလူ႔စိတ္သေဘာပဲ။ လူရဲ႔အၿမင္ တဦးနဲ႔တဦး မတူညီၿခင္းဘဲ။
ဒါေၾကာင္႔မုိ႔ ကမာၻေလာကမွာ မေကာင္းမွုရဲ႔ အနက္အဓိပၸာယ္ကုိ တမ်ိဳးတည္း ဖြင္႔လုိ႔ မရဘူး။ ငါတုိ႔ဟာ မေကာင္းမွုကုိလဲ လုပ္တာမဟုတ္ဘူး။ ေကာင္းမွုကုိလဲ လုပ္တာမဟုတ္ဘူး။ ငါတုိ႔မလုပ္မၿဖစ္တဲ႔ အလုပ္ကုိသာ လုပ္ရၿခင္းၿဖစ္တယ္။
။။။ ပါရဂူ ရဲ႔ ေအာင္ၿမင္လွတဲ႔ စိတၱရေလခါ ၿဖစ္သလုိ အိႏၵိယရဲ႔ ေက်ာ္ၾကားလွတဲ႔ ဒသနအေတြးေတြလည္း ၿဖစ္ပါတယ္။။။
2 comments:
မေန ့က တနဂၤေႏြေန ့ကေပါ့..
ဒီ စာအုပ္အေၾကာင္း သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ ့ ေျပာျဖစ္ေသးတယ္.. စာအုပ္နာမည္ကို ေမ့ေနခဲ့တာ၊ ခုေတာ့ ဒီပိုစ့္ေၾကာင့္ ျပန္မွတ္မိၿပီ၊ ေက်းဇူးပါပဲ။
ဟုိ ၇ ႏွစ္ေက်ာ္ ၈ ႏွစ္ ၊ စဖတ္တုန္းက နားလည္ေအာင္ ၾကိဳးစားဖတ္ေပမယ္.. ကိုယ္နားမလည္ႏိုင္ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေတြ ထဲမွာ ဒီစာအုပ္လည္းပါတယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ေလာက္က တစ္ခါ ဖတ္ျဖစ္ေသးတယ္။ အရင္ကထက္ နည္းနည္း သိလာသလိုပဲ။ ခု ထပ္ဖတ္ၾကည့္ခ်င္ေနတယ္။ ဒီရက္ပိုင္းေတာ့ အခ်ိန္ရရင္ အဲ့ဒီ စာအုပ္လိုက္ရွာၿပီး ျပန္ဖတ္ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္။
ပါရဂူစာအုပ္ေတြ စိတ္ဝင္စားရင္ သူလုိဘုရင္ ဆုိတဲ့စာအုပ္လည္းဖတ္ၾကည္႔ပါလား။ ေကာင္းတယ္။
Post a Comment